Να μην ξεχάσεις, να τραβήξεις την κουρτίνα
οι δρόμοι απόψε κρύβουν βλέμματα παράξενα.

Ας συγυρίσουμε,
ας κρύψουμε πίσω απ’ τις κουρτίνες
τα παραμύθια που έχτιζαν
ως τώρα τη ζωή μας.

Ας συζητήσουμε για περιστατικά απόρρητα:
για την κραυγή των στίχων,
για τα υγρά υπόγεια διαμερίσματα,
για τα μυαλά που κόλλησαν στην τηλεόραση.

Έπιασε βροχή, μην πλησιάζεις το παράθυρο
άλλωστε ακούγονται οι ψιχάλες
πάνω στη λαμαρίνα τού άστεγου της γειτονιάς.

Γιατί όταν σταθείς μπροστά στο τζάμι
μπορεί να δεις κάποιον να προσπαθεί
να διασχίσει τον πλημμυρισμένο δρόμο,
ίσως γελάσεις που θα γεμίζουν
τα παπούτσια του νερό,
ίσως θυμηθείς τα παραμύθια,
πίσω απ’ τις κουρτίνες,
και δε θελήσεις κι απόψε να μιλήσουμε.