Σ’ άδειο πηγάδι έχω ρίξει παραγάδι
χωρίς νερό, χωρίς τροφή, χωρίς αγκίστρι
κι αν με περάσουν για τρελό θα έχουν δίκιο
αν με νομίζουν παλαβό δεν μ’ αδικούν
δεν έχουν δει αυτά που βλέπω και τρομάζουν
με λεν χαζό κι έχουνε άλλοθι να ζουν.

Σκυλιά δαγκώνουν και αγρίμια αλιχτάνε
κι απ’ το πηγάδι όλο ξεχύνονται φωνές
στα έγκατα λήσταρχοι στρατοί μεθοκοπάνε
και οι Σειρήνες με καλούν με προσευχές.

Ενός παιδιού την παλαβιά κατασπαράσσουν
που στο πηγάδι έχει πέσει από μικρό
είχε ψαρέψει και αυτό χωρίς αγκίστρι
κάτι θα είδε , κάτι θα άκουσε θαρρώ
μα εμείς βαριόμασταν να μπούμε στα όνειρά του
και στο χωριό μας τον φωνάζουνε τρελό.

Το ξέρεις πάντα είναι ποιο εύκολο αυτό.

Σ’ άδειο πηγάδι έχω ρίξει παραγάδι
και τι καλά να μουν νερό τροφή κι αγκίστρι
να ξεδιψάσουν μεθυσμένοι και αγρίμια
να με γλεντήσουν οι σειρήνες με φιλιά
να τους χορτάσω με τα άχρηστα μου μέλη
να τους κοιμίσω όπως η μάνα τα παιδιά
και τότε αγκίστρια να τους μπήξω στην καρδιά.