Έχω μέσα μου ένα φόβο που με καίει βαθιά
και ζητάω για να ζήσω θαρραλέα καρδιά.
Και αν οι σκέψεις μου δειλιάζουν η ψυχή τολμά,
φίλε φόβε σαν βρεθούμε θα σου πω πολλά.

Λόγια θα `ρθουνε στο στόμα, λάβα στην ψυχή,
σαν κρατήρας μες στο σώμα και θα εκραγεί.
Το ηφαίστειο ξυπνάει και αυτό πονά,
φόβε ήρθα να σε σβήσω και ας καώ μετά.

Για τα χρόνια που `χω χάσει για το παρελθόν,
για το μέλλον που `χεις φτιάξει μέσα στο μπετόν.
Σαν ηφαίστειο ξυπνάω, είμαι έτοιμος,
όπου με έχτισες ξεσπάω, είμαι ελεύθερος.