Και τώρα σώπα να μιλήσει η καρδιά,
τα λόγια είπαν όσα είχανε να πούν',
άκου τ’ αηδόνια τον Απρίλη, στα κλαδιά,
με δίχως στίχους τι γλυκά που τραγουδούν.

Κι ας τραγουδήσουμε με χείλη σφαλιστά,
εμείς εδώ κι εσείς εκεί,
τα λόγια είναι τριαντάφυλλα κλειστά,
μα είναι ορθάνοιχτο βιβλίο η μουσική.

Οι στίχοι λένε, κι είπαν, ψέματα πολλά,
αλλά δεν λέει ψέματα η μουσική,
γι’ αυτό, ας τραγουδήσουμε με χείλη σφαλιστά.

Δες, η ορχήστρα είναι η ίδια η ζωή,
η ντραμς σημαίνει βία, πόλεμο, βραχνά,
το πιάνο είναι της αγάπης η φωνή
και η φλογέρα η ειρήνη στα βουνά.

Και τώρα σώπα να μιλήσει η ζωή,
θέλω το αίμα σας ν’ ακούσω που κυλά,
θέλω ν’ ακούσω την καρδιά σας που χτυπά
και του σφυγμού μου την πανάρχαια μουσική.

Οι στίχοι λένε, κι είπαν, ψέματα πολλά
αλλά δεν λέει ψέματα η μουσική,
γι’ αυτό, ας τραγουδήσουμε με χείλη σφαλιστά.