Η μέρα κατέβασε τα παντζούρια της.
Αρκετοί ηδονοβλεψίες θόρυβοι την ενόχλησαν και σήμερα.
Η νύχτα αγουροξυπνημένη και κακόκεφη
σκόνταψε πάνω στην υπομονή των άψυχων, στην αδιαφορία των έμψυχων
και στην αναμονή τη δική μου.
Με κέρασε μιαν αστροφεγγιά να με χαλαρώσει.
Την ήπια μονορούφι, παρήγγειλα κι άλλη.
–Δεν έχω να σε πληρώσω, της είπα
τα `δωσα όλα στην εγκαρτέρηση.
–Κερασμένη απ’ τον απέναντι ουρανό, μου αποκρίθηκε.
Μου `φερε σ’ ένα μπολάκι λίγη αρμυρή αύρα από θαλασσινούς περιπάτους.
–Να βάλεις κάτι στο στόμα σου για να μη σε πειράξει.
–Να με πειράξει; Εδώ κατέβασα τόσες αναπάντητες ελπίδες και δε ζαλίστηκα.