Δεν υπάρχουν κεκτημένα.
Αυτά χάνοντ’ ένα ένα.
Τι θα μείνει στον καθένα
τι θα πάρουν κι από μένα.

Πώς να γίνει προσπάθεια
όταν υπάρχει αστάθεια,
με νοσηρή απάθεια
και διάχυτη εμπάθεια.

Όλες αυτές οι καταστάσεις
φυτρώνουν απ’ τις περιστάσεις
σαν δεν τηρούνται αποστάσεις
ή δεν λαμβάνοντ’ αποφάσεις.

Τηρείται στάση αναμονής.
Ένα πεδίο προσμονής.
Όμως ποτέ μη λησμονείς,
πως δε σε σκέφθηκε κανείς.

Έτσι χάνονται ευκαιρίες.
Δημιουργούνται αβαρίες.
Αφού γραφτούνε ιστορίες
μας περισσεύουν απορίες!.....