Με τις ώρες να κοιτάζω έναν τοίχο
του μιλάω μα ποτέ δεν απαντάει
πεισματάρης σαν και εσένα
τη σιωπή του ούτε λίγο δεν τη σπάει.

Με τις ώρες να κοιτάζω έναν τοίχο
παγωμένο σαν τα μάτια σου πριν φύγεις
με συνθήματα που γράφουν
πως δε γίνεται από μένα να ξεφύγεις.

Με την πλάτη στον τοίχο και πάλι
εσύ να κοιτάς απ’ την άλλη,
με την πλάτη στον τοίχο μαζί σου
και μέχρι το τέλος δική σου.

Σε διώχνω, σε θέλω, σε ψάχνω, σε βρίζω
η τρέλα στα φρένα, μα εγώ συνεχίζω
στα χέρια σου μέσα να πέφτω για να πληγωθώ.

Και στάζει το αίμα και γράφει συγγνώμη,
να πω την αλήθεια κουράστηκα μόνη
διαλέγω να είναι ζωή μου το να σ’ αγαπώ,
με την πλάτη στον τοίχο.

Με τις ώρες να κοιτάζω έναν τοίχο
σινεμά για τις στιγμές μας που έχω χάσει
πρώτη θέση σε ένα έργο
που ο πόνος του δε λέει να περάσει.

Με την πλάτη στον τοίχο και πάλι
εσύ να κοιτάς απ’ την άλλη,
με την πλάτη στον τοίχο μαζί σου
και μέχρι το τέλος δική σου.

Σε διώχνω, σε θέλω, σε ψάχνω, σε βρίζω
η τρέλα στα φρένα, μα εγώ συνεχίζω
στα χέρια σου μέσα να πέφτω για να πληγωθώ.

Και στάζει το αίμα και γράφει συγγνώμη,
να πω την αλήθεια κουράστηκα μόνη
διαλέγω να είναι ζωή μου το να σ’ αγαπώ,
με την πλάτη στον τοίχο.