Η σιωπή φωνάζει ότι δε σε νοιάζει
η καρδιά μου σπάζει όλη κομματιάζομαι.
Η σιωπή ουρλιάζει το μαχαίρι βγάζει
ποιος θα με αγκαλιάζει όταν το χρειάζομαι.

Σπάει η νύχτα σαν γυαλί,
τραβάει το σχοινί ο έρωτας απότομα.
Σπάει κάτι στην ψυχή
και για να ενωθεί απίστευτο κατόρθωμα.

Επειδή με ξέρω μην μ’ αφήνεις μόνη
μόνη έχω κάνει ότι με πληγώνει.
Ότι ακουμπήσω θα το καταστρέψω
το δικό μου όπλο πάνω μου θα στρέψω.
Επειδή με ξέρω.

Η σιωπή πονάει πίσω με γυρνάει
ώρα δεν περνάει γίνομαι χειρότερα.
Η σιωπή τρελαίνει λέξη πια δεν βγαίνει
τι με περιμένει άραγε αργότερα.

Σπάει η νύχτα σαν γυαλί,
τραβάει το σχοινί ο έρωτας απότομα.
Σπάει κάτι στην ψυχή
και για να ενωθεί απίστευτο κατόρθωμα.

Επειδή με ξέρω μην μ’ αφήνεις μόνη
μόνη έχω κάνει ότι με πληγώνει.
Ότι ακουμπήσω θα το καταστρέψω
το δικό μου όπλο πάνω μου θα στρέψω.

Επειδή με ξέρω μη με παρατήσεις
πάλι θα ξεφύγω αν δε με κρατήσεις.
Πάλι θα αντιδράσω με τον λάθος τρόπο
και τον εαυτό μου θα χαλάσω πρώτο.
Επειδή με ξέρω.