Απόψε που, μεσάνυχτα, χτυπάει το ρολόι,
μονότονες οι λύπες μου, χτυπούν σαν κομπολόι,
απόψε που, μεσάνυχτα, χτυπάει το ρολόι.

Ερωτά μου περασμένε,
σ’ έχω απόψε στο μυαλό
κι απ’ τα μάτια μου που καίνε,
ένα δάκρυ μου, κυλάει, θολό.

Απόψε που εκύλισε κι έσβησε ένα αστέρι,
το δρόμο του ακολούθησα, κοντά σου να με φέρει,
απόψε που εκύλισε κι έσβησε ένα αστέρι.

Ερωτά μου περασμένε,
σ’ έχω απόψε στο μυαλό
κι απ’ τα μάτια μου που καίνε,
ένα δάκρυ μου, κυλάει, θολό.

Απόψε που συννέφιασε κι έσβησε το φεγγάρι,
το δρόμο για το σπίτι σου, η σκέψη μου έχει πάρει,
απόψε που συννέφιασε κι έσβησε το φεγγάρι.

Ερωτά μου περασμένε,
σ’ έχω απόψε στο μυαλό
κι απ’ τα μάτια μου που καίνε,
ένα δάκρυ μου, κυλάει, θολό.