Ξημερώνει στο όνειρο μου
απ'τη δική σου τη φωνή.
Σ'αυτή την γκρίζα πόλη που έχουν ξεφύγει όλοι.
Φώναξε! Για μένα δυνατά να'ρθω να σε φτάσω.

Δε θυμάμαι το όνομα μου
και του σπιτιού μου την οδό.
Τι κάνω στη δουλεία μου έμαθα στην αγάπη σου να ζω
και μ’ αρέσει να μη θέλω να αλλάξω.

Εκεί σ'άλλο πλανήτη σ'άλλη γη
να ταξιδέψουμε μαζί
σε μια αγάπη αστρική, φανταστική.

Ξημερώνει στο όνειρο μου
σε μια πλατεία χωρίς παιδιά
κι έχω μελαγχολία που είναι κλεισμένα σε δωμάτια
μ'ένα λαπ τοπ κι ένα κινητό στο χέρι.

Όλα μοιάζουν και δεν αλλάζουν
άνθρωποι που κουράζουν
και μέσα στην ανία βλέπω μια συναυλία
τραγουδώ και χορεύω αγκαλιά σου όλο το βράδυ.

Εκεί σ'άλλο πλανήτη σ'άλλη γη
να ταξιδέψουμε μαζί
σε μια αγάπη αστρική, φανταστική.

Εκεί που όλα τ `αστέρια σε κοιτούν
και λίγη λάμψη σου ζητούν
μαζί μου έλα εκεί ψηλά για μια φορά.