Αυτή που πάνω και απ΄τον εαυτό της με ΄βαζε
αυτή που μου ΄ταζε τα αστέρια , για να μείνω
αυτή που πάντα , την διάθεση μου ανέβαζε
τώρα μου δίνει , δηλητήριο να πίνω

Αν είχα χάρτινη καρδιά, καμμένη θα ΄τανε
και αν είχα γυάλινη ψυχή, θα είχε σπάσει
δεν είμαι βράχος, να αντέχω τα χτυπήματα
είμαι ένας άνθρωπος, μα αυτό το ΄χει ξεχάσει
Αν είχα χάρτινη καρδιά, καμμένη θα ΄τανε
κι αν είχα ατσάλινο κορμί, θα ΄χε λυγίσει
και όσα απέκτησα για εκείνη , συναισθήματα
έγιναν φύλλα στο βοριά και εχουν σκορπίσει

Φίλε εγώ σου το ΄χα πει, έτσι οι γυναίκες είναι
πότε σου λένε άσε με, πότε σου λένε μείνε
μην χάνεις τον καιρό σου πια , προχώρα παρακάτω
αξίζεις τα καλύτερα, φίλε στο κάτω- κάτω

Αυτή που όνειρα, για μας τους δυο έκανε
αυτή που δάκρυζε , σαν μ ΄είχε αγκαλιά της
αυτή για μένα , που στην κόλαση θα έφτανε
εκεί με στέλνει , με την συμπεριφορά της

Αν είχα χάρτινη καρδιά, καμμένη θα ΄τανε
και αν είχα γυάλινη ψυχή, θα είχε σπάσει
δεν είμαι βράχος, να αντέχω τα χτυπήματα
είμαι ένας άνθρωπος, μα αυτό το ΄χει ξεχάσει
Αν είχα χάρτινη καρδιά, καμμένη θα ΄τανε
κι αν είχα ατσάλινο κορμί, θα ΄χε λυγίσει
και όσα απέκτησα για εκείνη , συναισθήματα
έγιναν φύλλα στο βοριά και εχουν σκορπίσει


Να μην χαλιέσαι πια για αυτήν και μην τα βλέπεις σκούρα
μοναδική στο είδος της , ήταν η πατσαβούρα
έχει ο θεός για όλους μας, ξεκόλλα δεν μασάμε
βάλε μπροστά το αμάξι σου και για κρεπάλη πάμε.....πάμε