Παιδί όταν άκουγα για θάνατο
μ’ ένοιαζε όσο κι αν έλεγαν για γάμο.
Ήμουν αθάνατος όπως τα ποιήματα
γυναίκα όσο η Παναγία.

Δε μ'ένοιαζε αν θα κρυολογήσω,
ένα κουνέλι με κοίταξε στα μάτια
ανέβαινα σ’ όλα τα τρένα
ήμουν ορίζοντας.

Τώρα παίρνω όλα τα μέτρα
μοιράζω μέρες στον ορίζοντα
φορώ ζακέτα.

Τώρα κατάλαβα
μπορούσα όλα τα πράγματα να γίνω
εκτός από αυτό που είμαι.