Πάλι απόψε περιμένω
με το φως μου αναμμένο
ούτε βήμα, ούτε λέξη
που ξεχνιέσαι, που `χεις μπλέξει.

Ξαφνικά τηλεφωνείς,
μια συγγνώμη για να πεις
και επιμένεις τάχα πως,
πως τα φταίει ο καιρός.

Δικαιολογίες δε σηκώνω τώρα πια
στα ψέματα σου η καρδιά μου πια δεν πείθεται,
υποτίθεται θα ερχόσουν, υποτίθεται.
Το σ’ αγαπώ σου στο ποτέ μου μετατίθεται,
υποτίθεται θα ερχόσουν, υποτίθεται,
κάτι σου έτυχε στο δρόμο, υποτίθεται.

Η καρδιά σου δε σε φέρνει
η σιωπή σου καταφέρνει
μια για πάντα να θυμώσω
αναμνήσεις να σκοτώσω.

Ξαφνικά τηλεφωνείς,
μια συγγνώμη για να πεις
και επιμένεις τάχα πως
πως τα φταίει ο καιρός.

Δικαιολογίες δε σηκώνω τώρα πια
στα ψέματα σου η καρδιά μου πια δεν πείθεται.
Υποτίθεται θα ερχόσουν, υποτίθεται
το σ’ αγαπώ σου στο ποτέ μου μετατίθεται,
Υποτίθεται θα ερχόσουν, υποτίθεται
κάτι σου έτυχε στο δρόμο, υποτίθεται.

Μια βόλτα είχα σχεδιάσει ως τα αστέρια
και είχα βάλει στα ποτήρια μας κρασί.
Δεν ήρθες τελικά, κρατούσες άλλα χέρια
η μοναξιά μου πιο πιστή από ότι εσύ.