Μια μικρή ιστορία με την αλήθεια απαρτία
Σαν όνειρο με φαντασία
Ήταν κάποιος κάποτε σε μια μάχη
Είχε δίψα για νερό μετά από πόλεμο Τρωικό
Όνειρο μου μαγικό ζωής μου στρατηγέ
Εσύ άγνωστε Θεέ
Όνειρο μου Θεϊκό της σκέψης μου οδηγέ
Ζωής μου άγγελε

Μες τον πόλεμο έπεσε φωτιά
Κι ό,τι έβρισκε μπροστά της μαρτυρούσε
Μόνος μου έμεινα εδώ ψάχνοντας
Να βρω νερό της ψυχής τη φωτιά να σβήσω

Πείτε μου τι ψάχνω εδώ να βρω
Κάτι τόσο μικρό
Μια σταγόνα από ζωή
Μα δεν τη βρίσκω
Μες τον κόσμο μου έμεινε αυτό
Δύναμη έχω θα σωθώ
Και θα φύγω από δω
Νικητής για άλλη μια φορά

Μόνος μου εδώ περπατώ κι απ’ το φόβο ξεχνώ
Τι είναι αλήθεια τι ψέμα
Ξέχασα τι είναι μικρό, τι μεγάλο, τι ασήμαντο
Τι σπουδαίο στον κόσμο αυτό
Καλώ τους Θεούς να με βοηθήσουν
Τη μοίρα, τον άνεμο, τα αστέρια
Και βλέπω την όαση να με καλεί
Μα είμαι μόνος μου μόνος στην άβυσσο

Μέσα στον πόλεμο έπεσε φωτιά
Κι ό,τι έβρισκε μπροστά της μαρτυρούσε
Μόνος μου έμεινα εδώ ψάχνοντας
Να βρω νερό της ψυχής τη φωτιά να σβήσω

Θα ξεπεράσω το θάνατο
Και δε θα μείνω πίσω εδώ
Θα επιστρέψω στον κόσμο που με έφερε
Και δε θα λυγίσω απ’ τον άνεμο

Έμαθα να περπατώ μεγάλο μονοπάτι
Κι όσο η γη αλλάζει θα ανεβαίνω σκαλοπάτι
Έμαθα να προχωρώ με ένα Θεό προστάτη
Ότι και να πάθω θα βρίσκω νέο μονοπάτι

Κόσμο θέλω να βρω εδώ μπροστά
Μόνο γι’ άλλη μια φορά
Θέλω να βρω τη ζωή
Την πόρτα να μου χτυπά
Κι όταν δω τη λάμψη αυτή ξανά
Να έρχεται απ’ το νοτιά
Από μια θάλασσα απέραντη
Τη θλίψη μου να νικά

Μόνος μου εδώ περπατώ κι απ’ το φόβο ξεχνώ
Τι είναι αλήθεια τι ψέμα
Ξέχασα τι είναι μικρό, τι μεγάλο, τι ασήμαντο
Τι σπουδαίο στον κόσμο αυτό

Καλώ τους Θεούς να με βοηθήσουν
Τη μοίρα, τον άνεμο, τα αστέρια
Και βλέπω την όαση να με καλεί
Μα είμαι μόνος μου μόνος στην άβυσσο

Γιατί ήταν άνθρωπος της φωτιάς ας είχε και χαλάζι
Και μόνος τώρα επέζησε
Ποίος ξέρει τι θα γίνει, πως θα ζήσει και γιατί