Μετακομίζω την ύπαρξή μου
στο ιερό άβατο της αιδούς,
ξεμπλέκω την αλήθεια από το ψέμα
όπως την ήρα από το στάρι
για να την κάμω ψωμί
για τους ανήμπορους και τους αδικημένους.
Ξορκίζω τους δαιμόνους του κακού
σαν ιεροφάντης στα μυστήρια της Ελευσίνας
με το θυμίαμα του δενδρολίβανου
και τα δαφνόφυλλα του δίκιου.
Κι ύστερα στεφάνι πλέκω από ελιά
και το χαρίζω απλόχερα
στο νικητή της αγάπης.
Όχι, δε συμμετέχω σε τηλεπαιχνίδια
σαν κι αυτά που παράγουν νικητές
με τις μηχανές των νομισμάτων.
Δε θέλω γω τα κίβδηλα βραβεία τους
ούτε το χειροκρότημα ενός κοινού
που το χορτάσαν οι εικόνες.
Εγώ τ’ αληθινό γυρεύω
να το κάμω κοσμοχαλαστή.
Γι’ αυτό μετακομίζω.