Γραφόταν, δε γραφόταν, ξεγραφόταν
πήγαινε να εξηγηθεί
άλλοτε γινότανε δεκτό
άλλοτ’ ήταν απαράδεκτο απολύτως.
Ηλιοτρόπιο ανοιγόταν εύχαρι στο φως
πενθώντας έκλεινε σαν έδυε ο ήλιος.
Όπως κι αν ερχόντουσαν τα πράγματα
πράματα και θάματα
εντός, εκτός και επί τ’ αυτά
ρωτούσαν όποτε τους καύλωνε:
–Τι θέλει αυτό το ποίημα;
Πού πάει, πού σε πάει;
Μάλλον μαζί κατά διαβόλου.
Θα δούμε κατά τύχην στα "ψιλά"
του ημερήσιου τύπου
την τελευταία στάση σας.