Μέσα στον πίνακα σαν μπεις,
φοβάσαι τα θλιμμένα χρώματα
που αλλοιώνουν, καταπώς λες,
τις όψεις που ν'αληθινές.
Μέσα στη φιλαρέσκεια σαν ζεις,
μισείς τα χλωμά φεγγάρια,
που αναδεικνύουν, χωρίς να θες,
όλες του χρόνου τις φθορές.
Μα έξω από το περίγραμμα
σαν βγεις, αναρωτιέσαι
πως ένα έργο με μομφές
είναι του δημιουργού το θαύμα.