Ἄκου τα ἕλκηθρα! Ἔχουν καμπάνες. Μικρές, ἀσημένιες καμπάνες! Καί χτυποῦν λυγερά καί χτυποῦν τρυφερά, καί χτυποῦν μουσικά, κι ἕναν κόσμο χαρᾶς ἀναγγέλλουν μες στήν ψύχρα τῆς νύχτας! Κι εἶναι πάνω τα οὐράνια σπαρμένα μέ ἀστέρια· συχνοφέγγουν τ’ ἀστέρια μέ κρυστάλλινη ὁρμή. Καί κρατοῦν το ρυθμό, τόν ἀρχαῖο ρυθμό, τόν μυστήριο ρυθμό, στίς καμπάνες· στίς μικρές, ἀσημένιες καμπάνες, πού χτυποῦν λυγερά καί χτυποῦν τρυφερά, καί χτυποῦν μουσικά.