Το υλικό είναι
που γυρίζεις την πλάτη στον τοίχο και κλαις
κι ας μην είναι άλλος στο δωμάτιο.
Το υλικό είναι
που τα λεφτά ποτέ δε φτάνουν για τίποτα
και δε σε νοιάζει, γιατί τίποτα ποτέ δεν ήθελες.
Το υλικό είναι
πως ό,τι στράβωσε ποτέ δεν ήταν ίσιο
και το `ξερες απ’ την αρχή.
Το υλικό είναι
η αρρώστια μου κι η αρρώστια σου,
τα κίτρινα δωμάτια που κλεινόμαστε,
οι συναντήσεις στα γρήγορα,
τα τεράστια κενά ανάμεσα στις μέρες μας,
μια φωνή από μακριά,
που όλο σε χάνω, όλο σε χάνω, όλο σε χά...
Το υλικό είναι
οι λίγες ζωές μας.
Γέφυρες
που απόμειναν στη μέση.