Θα `θελα να ήμουνα τραγούδι,
στα χείλια σου να ξενυχτάω,
να ψικθυρίζεις τον ρυθμό μου,
μέσ’ στην ζωή σου να χωράω.

Θα `θελα να `μουν ροκ μπαλάντα
να σου θυμίζω ό,τι μένει
να φτιάχνεσαι στο άκουσμά μου
σαν το φιλί που περιμένει.

Να `μουν, θα `θελα, αυτό που άθελα ζητάς
και το `χεις αγαπήσει,
να `μουν όλα σου, το πριν, το τώρα σου,
στίχος που μέσα στην ψυχή σου έχει μιλήσει.

Θα `θελα να ήμουνα τραγούδι,
στα χείλια σου να ξενυχτάω,
γιατί δεν έζησες ακόμα,
σε μια στροφή να μαρτυράω.

Ένα ρεφρέν θα `θελα να `μαι,
μια μελωδία που αντέχει,
να το χορεύεις και να νιώθεις
ό,τι καλό γ αγάπη έχει.

Να `μουν, θα `θελα, αυτό που άθελα ζητάς
και το `χεις αγαπήσει,
να `μουν όλα σου, το πριν, το τώρα σου,
στίχος που μέσα στην ψυχή σου έχει μιλήσει.

Μιας συναυλίας, να `μουνα,
τραγούδι τελευταίο,
στίχος που μένει στην καρδιά
απ’ ό,τι έζησες ωραίο.

Να `μουν, θα `θελα, αυτό που άθελα ζητάς
και το `χεις αγαπήσει,
να `μουν όλα σου, το πριν, το τώρα σου,
στίχος που μέσα στην ψυχή σου έχει μιλήσει.