Βαρέθηκα να σ’ αγαπώ,
σκληρή μου καρδιοκλέφτρα,
γιατί 'σαι άπιστη καρδιά,
πανούργα και πλανεύτρα.

Θα 'ρθει καιρός που θα πονείς
και θα μ' αναζητήσεις,
σαν τον Μητσάκη δε θα βρεις,
τον κόσμο κι αν γυρίσεις.

Δως μου την πίσω την καρδιά,
που σου 'χα χαρισμένη,
γιατί γι' αγάπη αληθινή,
δεν είσαι 'σύ πλασμένη.

Για αυτό τη δόλια του καρδιά
κανείς να μη χαρίζει,
σε τέτοιο τρελοκόριτσο,
π' αγάπη δε γνωρίζει.