Θαλασσοπούλι στεριανό, σκαρί ναυαγισμένο,
τούτη τη γη να την πατώ δεν μου ήτανε γραμμένο,
αλλού φυσάει ο άνεμος κι αλλού η καρδιά μου τρέχει,
σε λιμανάκι απάνεμο φυλακισμένη μ’ έχει.

Πόσο σ’ αγάπησα μετρώ και το μυαλό μου χάνω
άλλη μια νύχτα αν δεν σε δω, θα πέσω να πεθάνω,
άλλη μια νύχτα αν δεν σε δω, θα πέσω να πεθάνω.

Στεριά και θάλασσα κι ο ουρανός δικά σου,
τα χρόνια μου που χάλασα μετρώ στην αγκαλιά σου,
στεριά και θάλασσα κι ο ουρανός στολίδι
και το φιλί που μου ‘δωσες στα χείλη, δαχτυλίδι
και το φιλί που μου ‘δωσες στα χείλη, δαχτυλίδι.

Θαλασσοπούλι στεριανό, της ερημιάς κοχύλι,
καράβι που δε φίλησε της θάλασσας τα χείλη,
έτσι περνώ και βρίσκομαι σαν είμαι μακριά σου,
παλιό πανί και σχίζομαι για να βρεθώ κοντά σου.

Πόσο σ’ αγάπησα μετρώ και το μυαλό μου χάνω
άλλη μια νύχτα αν δεν σε δω, θα πέσω να πεθάνω,
άλλη μια νύχτα αν δεν σε δω, θα πέσω να πεθάνω.

Στεριά και θάλασσα κι ο ουρανός δικά σου,
τα χρόνια μου που χάλασα μετρώ στην αγκαλιά σου,
στεριά και θάλασσα κι ο ουρανός στολίδι
και το φιλί που μου ‘δωσες στα χείλη, δαχτυλίδι
και το φιλί που μου ‘δωσες στα χείλη, δαχτυλίδι. ( χ2 )