Τα φιλιά τρομαγμένα πουλιά
κι η αγάπη ένας δρόμος που πέρασα μόνη,
τώρα πια που είσαι σ’ άλλη αγκαλιά,
μέσ’ στο βάζο λουλούδια,
για μένα, έχουν γίνει οι πόνοι.

Πώς να κρατηθώ να μην φωνάξω σ’ αγαπώ,
δεν το αντέχω,
πώς να κρατηθώ αφού αγάπη στη ζωή
άλλη δεν έχω.

Τα φιλιά πληγωμένα πουλιά
κι η ελπίδα ζητιάνα που απλώνει το χέρι,
τώρα πια που ‘χεις φύγει μακριά,
είν’ ο πόνος κι η πίκρα, ληστής
που μού στήνει καρτέρι.

Πώς να κρατηθώ να μην φωνάξω σ’ αγαπώ,
δεν το αντέχω,
πώς να κρατηθώ αφού αγάπη στη ζωή
άλλη δεν έχω.