Μεθυσμένος πια, δεν είμαι,
μοδιστρούλα μου κακιά,
μη θαρρείς πως θα ξανάρθω,
στην παλιά μας γειτονιά.

Το 'μαθα οι μοδιστρούλες,
πως δεν έχουνε καρδιά,
όλοι οι όρκοι, τα φιλιά τους,
είναι μια πρωταπριλιά.

Έχει σβήσει ο καημός μου,
μοδιστρούλα, θα στο πω,
να σε πάρω, να σε κλέψω,
δεν το έχω πια σκοπό.

Τώρα όρκο το 'χω κάνει,
μοδιστρούλα όταν δω,
να το στρίβω σ’ άλλο δρόμο,
για να μην ξαναμπλεχτώ.