Μαράθηκε ο δράκος το δόντια του σπάσαν
Της αρματωσιάς του τα λέπια σκουριάσαν
Αν το σπαθί στομώσει και το θρονί χαθεί
Κι η δύναμη και ο πλούτος του κάθε κουρσευτή
Το χόρτο ανθίζει τα φύλλα σαλεύουν
Κυλάει το ποτάμι τα ξωτικά χορεύουν

Έλα τριαλαριμ λα ρια ρο στη κοιλάδα έχει χορό

Τα αστέρια γυαλίζουν χιλιάδες πετράδια
και το φεγγάρι ασήμι τα βράδια
η φλόγα στο τζάκι χρυσάφι αστράφτει αλίμονο σ’ αυτόν
για να το βρει που σκάφτει

Έλα τριαλαριμ λα ρια ρο στη κοιλάδα έχει χορό

‘Εϊ για πού τραβάτε τόσο αργά γυρνάτε
κυλάει το ποτάμι τα αστέρια φευγάτα
που τρέχετε έτσι τα χέρια γεμάτα.
Τα ξωτικά καρτέρι στήνουν τον στρατοκόπο να αλαφρύνουν

Ελα τριαλαριμ λα ρια ρο στη κοιλάδα έχει χορό.