Κι άλλες χαμένες μέρες,
ξεκοιλιασμένες μέρες,
εξατμισμένες μέρες.

Κι άλλες χαραμισμένες μέρες,
σπαταλημένες μέρες,
δαρμένες μέρες,
ακρωτηριασμένες.

Το πρόβλημα είναι ότι
το άθροισμα των ημερών
μας κάνει μια ζωή,
τη ζωή μου.

Κάθομαι εδώ
εβδομήντα τριών χρονών
ξέροντας ότι ξεγελάστηκα
τα `κανα θάλασσα;
Τσιγκλάω τα δόντια μου
με μια οδοντογλυφίδα
που
σπάει.

Ο θάνατος θα `πρεπε να `ρχεται εύκολα:
Σαν εμπορικό τρένο που
δεν τ’ ακούς όταν
έχεις
την πλάτη γυρισμένη.