Ότι κι αν πεις, ότι κι αν πω ποτέ δεν είναι αρκετό,
κάναμε λάθη ένα σωρό, τώρα παλεύω να σωθώ.
Λίγο εσύ λίγο κι εγώ, άσπρο εσύ, μαύρο εγώ
σ' ένα τρελό κυνηγητό, βοριάς εσύ, νοτιάς εγώ.

Πως, πως φτάσαμε ως εδώ
μοιάζει αστείο κακό
πως έγιναν τα λόγια σου
σφαίρες, μαχαίρια και που να σταθώ.

Πες μου αν με σκέφτεσαι τα βράδια, αν σου λείπω,
αν ρωτάς τους φίλους σου για μένα, αν ξενυχτάς.
Πες μου πως μπορώ απ' το μηδέν να ξαναρχίσω,
πες μου ένα ψέμα, λίγο ακόμα αν μ' αγαπάς.

Είναι τρελό το σ' αγαπώ, είναι στιγμές που νοσταλγώ
ήταν στην μοίρα μας γραφτό, το ξέρω φταίξαμε και οι δυο.
Ζωή μου εσύ σαν φυλαχτό, που με κρατάς σαν το ποτό
έλα και κόψε με στα δυο, αν θες μια άλλη να αγαπώ.

Πως, πως φτάσαμε ως εδώ
μοιάζει αστείο κακό
πως έγιναν τα λόγια σου
σφαίρες, μαχαίρια και που να σταθώ.

Πες μου αν με σκέφτεσαι τα βράδια, αν σου λείπω,
αν ρωτάς τους φίλους σου για μένα, αν ξενυχτάς.
Πες μου πως μπορώ απ' το μηδέν να ξαναρχίσω,
πες μου ένα ψέμα, λίγο ακόμα αν μ' αγαπάς.