Ποιος είπε να δεις ότι «ο καλός ποιητής κλέβει, ενώ ο κακός μιμείται;»
Ποιος το'πε, θα μου πεις, δεν έχει σημασία.
Βάλτο , όμως σε εισαγωγικά,
αυτή είναι η ουσία.

Απολαμβάνω τις διανοητικές συνδέσεις
που η ποίησή σου προστάζει
τις απολαμβάνω τόσο πολύ
που κάθε λυρική σύνθεση
στα μάτια μου γελοία φαντάζει.

Σαμουράι ή κυρία Robinson
γοητευτικά προσωπεία φορώ
μου θυμίζουν κάτι από τα έντεχνα στιχάκια του Φοίβου(Δελληβοριά)
που πολύ αγαπώ.

Ο πεζόμορφος στίχος
αυτός μου ταιριάζει
βάζει φωτιά στο μυαλό μου
κι είναι τέτοια η δονή που με καμία άλλη δε μοιάζει.

Οι λέξεις που γεννούν τις άλλες λέξεις
αυτή είναι η αλήθεια που πρέπει να αντέξεις
Ο Λόνγκλει , ο Πάουντ , ο Δον Κιχώτης σε εμπνέουν
γι’ αυτό και οι αράδες σου γνήσια ποίηση αποπνέουν.

Παραφράσεις, μεταγραφές, ανακατασκευές
κόβεις, ράβεις,
δημιουργείς «νέο ποίημα»
μοιράζεις μαγεία, αν θες!

Όσο για μένα,
υπόσχεση σου δίνω εδώ
στο μέλλον να κλέψω
ένα ποίημα δικό σου
και να σου το πω.