Δε γύρισαν την πλάτη τους να φύγουν. Έμειναν
για ν’ ακούν την θύελλα της φτέρνας της. Και
απαγγέλθηκαν οι πράξεις.
Πρώτο το έγκλημα της προσβολής.
Πρώτο το έγκλημα των αποκλείσεων.
Πρώτο το έγκλημα των μετριώσεων.
Και πρώτο των μειώσεων.
Και των ασημαντώσεων. Των αχρηστεύσεων.
Των εμφυτεύσεων συντριπτικών ακραίων παρορμήσεων.
Τα είχε διαπράξει όλα
έξω από το σώμα της.
Πρώτο το έγκλημα των ηθικώσεων και των απωλειώσεων,
των κατά συρροήν αισθησιάσεων
ως την οδύνη και την καταστολή τους
με εγχώριο μπαλτά.
Το έγκλημα των ποθιώσεων με την ακαριαία εκτομή τους.
Της ολικής αφηλιάσεως του νου.
Και της ραγδαίας αφιδρώσεως των κέντρων που αισθάνονται
μόνον αυτά
τους χτύπους των χυμώσεων για την συνένωση
εκείνου που Θέλει Πολύ μ’ εκείνο που Θέλει Πολύ.
Το έγκλημα
της ανυδρώσεως των υψωμένων άκρων
που απαιτούν το άλμα τους
ν’ αφήνει πίσω τους κάθε φορά το άλμα τους για φως
κι άλλος κανείς ποτέ και πουθενά
να μην το φτάνει.
Πρώτο το έγκλημα των ελλειπώσεων.
Πρώτο των οργασμώσεων με ενταφιασμό, των μελαγχολιώσεων,
αδίστακτων παραλυάσεων, φριχτών ογκώσεων
του κέντρου τής οράσεως και της αφής,
των τελειωτικών σπασμώσεων
που διακόπτουν μ’ αιφνίδιο στραγγαλισμό,
και πρώτο των άσκοπων περιπλανήσεων, των παρακλητικών
προσκλήσεων, παραπλανητικών μέσα στη νύχτα
προσφορών,
πρώτο το έγκλημα των ερημώσεων
και της αποβολής τού γενεθλίου σπόρου με τανάλιες
από πυρακτωμένο μάρμαρο
για να συντρίψουν την καρδιά τού εμπνευσμένου κρυστάλλου.
Τα είχε διαπράξει όλα
με το σώμα της. Ποτέ
δεν ένιωσε αυτό που νιώθεται μετά
τον φόνο. Ένιωθε άδεια από έγκλημα μετά. Και να την
τώρα.
Φραγμένη από λάσπη.
Χτισμένη στη σκόνη.
Θαμπή
ολισθηρή
από την ανεπούλωτη αλισάχνη που πρήζει
τις αρθρώσεις της την άρθρωση.
Ανέπνεε όπως στα πιο κολπώδη
προμηνύματα του φόνου.
Μπηγμένη με σιδερόβεργες
στην στάχτη. Όλο το πρόσωπο
ένα τραχύ εξάνθημα ασάλευτης θρησκείας.
Ανάγια πόδια.
Προικισμένη ν’ αγγίζει το αίμα χυμένο κι αμέσως
να πάλλεται που το άγγιξε. Να χύνει
το αίμα για να το αγγίξει ως τα έντερά της.
Ένιωθε να την γονιμώνει η άχνα του. Εξοπλισμένη
με μια μήτρα όλβια μπροστά
στην χαλάσμωση την συντρίμμωση
ολεθρίαση της καλοσύνης
μπροστά
στην κατακόπρωση των ανυψώσεων
των ψυχιαίων αλματώσεων.