Εδώ, για τους φόβους σου μιλάς κι αλλού γελάς, γελάς.
Εδώ σαν σύννεφο ξεσπάς κι αλλού μετά γυρνάς.
Πού πας; Σε σένα έχω πει το αληθινό,
το ακριβό της καρδιάς μου, το ναι.
Σε σένα που `χω βρει το μαγικό,
του ουρανού κι ας λείπεις απ’ το μπλε.
Κι ας με βρίσκει το πρωί, μες τον πυρετό.
Να ελπίζω πως θα `ρθεις μ’ έναν άλλον εαυτό.
Μαζί σου ή πουθενά,
η ζωή μου ειλικρινά,
τελειώνει και ξεκινά, με σένα.
Μαζί σου ή πουθενά
κι ας το ξέρεις πως με πονά,
που δεν το πες μια φορά, για μένα.
Εδώ, για τα δύσκολα μιλάς κι αλλού γελάς, γελάς.
Εδώ, που τα όνειρα φοράς τον χρόνο σου μετράς.
Που πας; Σε σένα έχω πει το αληθινό,
το ακριβό της καρδιάς μου, το ναι.
Σε εσένα που περνώ σαν δρόμο εγώ,
μοναδικό κι ας μη με δεις ποτέ.
Έτσι όπως σε κοιτώ και σ’ ακολουθώ,
με το βλέμμα της καρδιάς κάθε ώρα και λεπτό.