Δυο γουλιές κρασί που άφησες στο ποτήρι,
Κρυφά αναρωτήθηκα σαν το ‘φερα στα χείλη.
Πόσα βαθιά σου μυστικά άραγε να χωράνε,
στο νου σου πια περάσματα μπορούνε να με πάνε;
Πίνω από το ποτήρι σου,
στα μάτια σε κοιτάω
απόψε για χατίρι σου
λιώνω μα δε μιλάω.

Κέρνα με απ’ τα χείλη σου, κάνε με να μεθύσω,
απόψε για χατίρι σου, καρδιά μου θα ραγίσω.
Στην αγκαλιά σου κλείσε με και αποκοίμισέ με,
από του κόσμου τ’ άδικο για λίγο φύλαξέ με.
Στου έρωτα το βάσανο κουράγιο πώς να κάνω.
Μέσα στα χέρια σου μπορεί απόψε να πεθάνω.