Δίπλα στα πηγάδια του φεγγαριού,
ή στον ίσκιο του μεσημεριού,
έλεγες πως ζήσαμε τη ζωή μας.
Όχι! Εσύ την έζησες. Εσύ!

Ήμουν χαμένος πριν
από την στιγμή που σε γνώρισα.
Κι όμως λαχταρώ να μου αλλάξεις τη ζωή
για να μπορέσω να την αντέξω.

Κάτω από την αγάπη και την προστασία σου
θα γίνω καλύτερος.
Υπήρχε μελαγχολία, τρέλα μέσα μου,
που εσύ την έκανες να σβηστεί.

Αν σε χάσω, θα είμαι ευτυχισμένος
μονάχα όταν κοιμάμαι.
Τη μέρα ο εφιάλτης
θα ξαναρχίζει.