Μνήμη του ξύλου τώρα που η φωτιά σε λέει
δώσ’ μας λίγο τη φεγγοβολή του μυστηρίου σου.
Εξήγησέ μας τα «νερά».
Το μελανό φτερό του σπίνου την αυγή
που καμπυλώνει προς τον Άδη.
Δως μας για λίγο μες την αστραπή
που σε σαλπίζει τα κλειδιά της πόρτας
που δεν έγινες.