Σπάταλοι καταρράχτες
που μαζεύουν όλοι τους όλη τους την αγριότητα
και όλη τη δύναμη
όποτε ρίχνουν το συγχυσμένο σου βλέμμα πάνω
από τα μύρτιλλα
που κρέμονται στον γκρεμό
που κοιτάζεις έντρομη
σαν το μυρωμένο σταφυλοκέρασο που `χει αρχίσει να σαπίζει
σκυφτή στα υπέροχα βάθη όπου
πέφτει η ελαστική του Έλβα ροή
που την έχουμε εξαντλήσει
στα χέρια της πανέμορφης βοσκοπούλας
που τη γνωρίσαν κάποτε και οι αμνοί των ουρανών
όταν έρχονταν δύο δύο
να βοσκήσουνε στο ρεύμα αντίθετα.
*
Όταν έρχονταν από τη Βοημία
αλλά και από τη Γερμανία
στη γυναίκα που ήταν πι’ όμορφη κι από τη βραχόπετρα
απ’ τους γοφούς της οποίας
αναβλύζει
η χορωδία
της ολοένα και πιο επείγουσας και επιτακτικής εντολής.