Λέω πως σε ξέχασα,
απ’ το μυαλό μου σ’ έβγαλα.
Σαν τρελός σε ήθελα,
κι όμως σε αρνήθηκα.

Κι αν έχω κάψει ότι σε θυμίζει,
κι αν έχουν κλείσει τις καρδιάς μου οι πληγές,
πάντα σε γυρνάει κάτι απ’ το χτες.

Κι αν έχω σβήσει όλα τα σημάδια,
κι αν δεν υπάρχεις στη ψυχή μου πουθενά,
ξέρω κατά βάθος κάπου με πονά.

Ότι είμαι μόνος μου,
και με λειώνει ο πόνος μου,
έρημος ο δρόμος μου,
άδειος και εγώ.

Τίποτα δεν έσβησε,
τίποτα δε γέμισε
τα κενά που άφησες.
Κόπηκα στα δυο.

Λέω πως ηρέμησα,
κι έπνιξα όσα ένοιωσα,
δε στεναχωρήθηκα,
πάλι σε αρνήθηκα.

Κι αν έχω σβήσει όλα τα σημάδια,
κι αν δεν υπάρχεις στη ψυχή μου πουθενά,
ξέρω κατά βάθος κάπου με πονά.

Ότι είμαι μόνος μου,
και με λειώνει ο πόνος μου,
έρημος ο δρόμος μου,
άδειος και εγώ.