Μουσική διασκευή Χ. Χάλαρης- Στειακές κοντυλιές


Ποιητής:
Του κύκλου τα γυρίσματα π΄ανεβοκατεβαίνουν και του τροχού π΄ώρες ψηλά κι ώρες στα βάθη πιαίνουν, με του καιρού τα΄αλλάματα π΄αναπαημό δεν έχουν μα στο καλό και στο κακό περιπατούν και τρέχουν και των αρμάτω οι ταραχές οχθρίτες και τα βάρη, του έρωτα οι μπόρεσες και τση φιλιάς η χάρη.

Κοντυλιές:
Αφουγραστείτε το λοιπόν, κι ας πιάνει απού'χει γνώση, για να κατέχει αλλού βουλή κι απόκριση να δώσει, τσοι περαζόμενους καιρούς που οι Έλληνες ορίζα κι απού δεν είχε η πίστη ντος θεμέλιο μήδε ρίζα τότες μια αγάπη μπιστική στο κόσμο εφανερώθη κι εγράφτει μέσα στην καρδιά κι ουδέποτε τζη ελιώθει.

Ποιητής:
Τούτα τα λόγια τρέμοντας τα χείλη ανεθιβάνα τα μάθια τρέχαν ποταμός στη γης πηλόν εκάμα, κι ήντα δε κάνει ο έρωτας σε μια καρδιά π΄ορίζει σαν την νικήσει ουδέ καλό, ουδέ πρεπό γωνρίζει, και ποιος μπορεί ν΄αντισταθεί την ώρα που θελήσει, ν΄αρματωθεί με πονηριές να μας επολεμήσει.

Κοντυλιές:
Η γης εβγάνει τη βοή ο αέρας και μουγκρίζει και μια βροντή στον ουρανό τσ’ οχτρούς μου φοβερίζει, μ΄αναθεμάτη τη ζηλειά ήντα καλά τα κάνει τόσους καημούς και λογισμούς στο νου τ'ανθρώπου βάνει, ο έρωτας με εμπέρδεσε και σκλάβο του κρατεί με και δουλευτής του γράφτηκα και μετά κείνον είμαι.