Χελμέ, με τα κρύα νερά, με τις κρύες βρυσούλες
και με τ’ αρνάκια τα μικρά και με τις βοσκοπούλες,
Χελμέ μου, σ’ αποχαιρετώ, για πάντα θα ξενιτευτώ.

Με πληγωμένη την καρδιά, με μάτια δακρυσμένα,
φεύγω, πηγαίνω μακριά, μα μακριά στα ξένα,
Χελμέ μου, σου αφήνω γεια, φεύγω πηγαίνω μακριά.

Στα ξένα που θα βρίσκομαι και μακριά που θα `μαι,
σένα θα συλλογίζομαι, εσένα θα θυμάμαι,
Χελμέ μου, σ’ αποχαιρετώ, για πάντα θα ξενιτευτώ.

Μισεύω κι ο ουρανός βροντά κι η θάλασσα βρυχάται,
ως και το χώμα που πατώ κι εκείνο με λυπάται,
Χελμέ μου, σου αφήνω γεια, φεύγω, πηγαίνω μακριά.

Πόσοι κρυφά μαραίνονται και φανερά γελούνε,
πόσοι πεθαίνουν με καημό και δεν το μαρτυρούνε,
Χελμέ μου, σ’ αποχαιρετώ, για πάντα θα ξενιτευτώ.

Και μακριά στην ξενιτιά, στα ξένα που θα τρέχω,
θε να βρεθεί καμιά καρδιά, να μ’ αρωτήσει τι έχω,
Χελμέ μου, σ’ αποχαιρετώ, για πάντα θα ξενιτευτώ.

Και `σύ αγάπη μου γλυκιά, στα ξένα που με στέλνεις,
τα ξένα παίρνουν το κορμί και την καρδιά `σύ παίρνεις,
Χελμέ μου, σ’ αποχαιρετώ, για πάντα θα ξενιτευτώ.