Από αντάρτης έγινα γκουρού και μισθοφόρος
για να σ’ αφήσω πίσω μου να ζω με ηρεμία, με ελευθερία.
Μα εσύ παρουσιάζεσαι στα όνειρα εωσφόρος,
"Κάιν", μου λες ερωτικά, "θα γράψουμε ιστορία".
Το τέλειο λογισμικό τα βίτσια σου γνωρίζει
η ανάγκη μου για θέαμα, για πάθη και για μίση.
Χίλια κομμάτια γίνεσαι κι αυτό σε διαιωνίζει
το "διαίρειν και βασίλευε" το αναστενάζει η φύση
το αναστενάζει η φύση.

Στεγνώνεις όλη τη δροσιά
και ζεις απ’ τη φωτιά μου
πιάνεις στο χάος τη ζαριά
που έριξε η καρδιά μου.
Καίει στο αίμα ο πυρετός
στην άβυσσο με σπρώχνει
ένας νεκρός που ξύπνησε
και από παντού με διώχνει.

Συχνά μεταμορφώνεσαι σ’ αστραφτερή γυναίκα
τα πιτσιρίκια αδειάζοντας σε μια φιλιππινέζα.
Κι όσο εγώ μπερδεύομαι στο δρόμο για τη Μέκκα
εσύ με τις πιστωτικές ρουφάς σαν παρκετέζα.
Τι μου ζητάς αδιόρθωτε του δειλινού ιππότη;
Σφίζεις από ενέργεια κι αρρωστημένο ζήλο.
Γερνάει του κόσμου η καρδιά μα εσύ του τάζεις νιότη
με ένα προδότη έρωτα κι ένα χαφιέ για φίλο
κι ένα χαφιέ για φίλο
ένα χαφιέ για φίλο.

Στεγνώνεις όλη τη δροσιά
και ζεις απ’ τη φωτιά μου
πιάνεις στο χάος τη ζαριά
που έριξε η καρδιά μου.
Καίει στο αίμα ο πυρετός
στην άβυσσο με σπρώχνει
ένας νεκρός που ξύπνησε
και από παντού με διώχνει.