Έχω απόψε ένα κέφι τρελό να χαρώ τη βραδιά
στης ζωής τις πολλές τις σκοτούρες θα βάλω κλειδιά,
με τη γλυκιά μου παρέα μαζί όλη νύχτα αγκαλιά,
θα φύγουν οι ώρες, γεμάτες τραγούδι, κρασί και φιλιά,
θα τα πιω, θα χορέψω, θα σπάσω, θα κάνω στραπάτσα,
θέλει λίγη φουρτούνα η ζωή κι όχι μόνο μπουνάτσα.

Θα τα φάω όλα απόψε, γραμμή σε μπουζούκια, βιολιά
και τη Δευτέρα και πάλι ρουτίνα και πάλι δουλειά.

Δεν κρατιέμαι απόψε, η καρδιά μου έχει ανοίξει φτερά,
θ’ αγκαζάρω μια κούρσα, θα πάρω τα κέντρα σειρά
κι αφού τραβήξω, να πιω τη ρετσίνα μου, στο Κορωπί,
θα πάω μετά για βιβέρ, για Ταγκό, μέσ’ στ’ αυτί να μου πει,
κι όλη νύχτα, μπιζού και κιθάρες, σαξόφωνα, ντέφια,
της γλυκιάς μου παρέας, θα κάνουνε όλα τα κέφια.

Σουρωμένους τρελά, θα μας βρει και τους δυο το πρωί,
ε, κάτι τέτοια μάς μένουν μονάχα σ’ αυτή τη ζωή.

Έχω απόψε ένα κέφι τρελό να χαρώ τη βραδιά
στης ζωής τις πολλές τις σκοτούρες θα βάλω κλειδιά,
με τη γλυκιά μου παρέα μαζί όλη νύχτα αγκαλιά,
θα φύγουν οι ώρες, γεμάτες τραγούδι, κρασί και φιλιά,
θα τα πιω, θα χορέψω, θα σπάσω, θα κάνω στραπάτσα,
θέλει λίγη φουρτούνα η ζωή κι όχι μόνο μπουνάτσα.

Θα τα φάω όλα απόψε, γραμμή σε μπουζούκια, βιολιά
και τη Δευτέρα και πάλι ρουτίνα και πάλι δουλειά.

Και τη Δευτέρα και πάλι ρουτίνα και πάλι δουλειά.
Και τη Δευτέρα και πάλι ρουτίνα και πάλι δουλειά.