Μες την Αγιά Παρασκευή,
μωρ’ Καλαματιανή, ρούσα και γαλανή,
μωρ’ Καλαματιανούλα μου, σε είδα στο παραθύρι,
μικρή, Παναγιωτούλα μου, σε είδα στο παραθύρι.

Σε είδα και σε λυπήθηκα,
μωρ’ Καλαματιανή, ρούσα και γαλανή,
μωρ’ Καλαματιανούλα μου, που πήρες γέρο άντρα,
μικρή Παναγιωτούλα μου, που πήρες γέρο άντρα.

Ρίξε φαρμάκι στο γυαλί,
μωρ’ Καλαματιανή, ρούσα και γαλανή,
μωρ’ Καλαματιανούλα μου, φαρμάκωσε τον γέρο,
μικρή Παναγιωτούλα μου, φαρμάκωσε τον γέρο.

και πάρ’ εμέ το νιο παιδί,
μωρ’ Καλαματιανή, ρούσα και γαλανή,
μωρ’ Καλαματιανούλα μου, το νιο, το παλληκάρι,
μικρή Παναγιωτούλα μου, που `ναι σαν το φεγγάρι.