Τα δύσκολα περάσανε για πάντα
στο δρόμο μου τα κόκκινα χαλιά
τα όνειρα δεμένα με ιμάντα
στο κέντρο της αρένας η θηλιά.

Το λήθαργο μου κρέμασαν στα μάτια
στο στήθος την ταμπέλα «εκλεκτός»
τον φόβο μου ραντίσαν με νιρβάνα
και μου είπανε πως έχει ο θεός.

ρεφρέν
Δεν παίζεται η θέα από δω πάνω
ανώτερη από όλες τις πλευρές
κανένας δε μου λέει τι να κάνω
δεν έχω με κανέναν διαφορές,
τι άλλο να ζητήσω παραπάνω
μου έλυσαν το αίνιγμα ζωή
κι η άρια μιας άσημης σοπράνο
να ντύνει την στερνή μου την ευχή.

Πρωτόκολλο συντάξανε θανάτου
μου δώσανε και χάρτη του ουρανού
ο επόμενος ακούει το όνομά του
και με άλλαξε στο βασικό μενού.

Σουρούπωσε κι ακόμα περιμένω
δεν λέει η ψυχή μου για να βγει
το σώμα μου κρατά κατειλημμένο
κι ο διάολος δεν ξέρει πώς να μπει.