Ρε εσύ Στέλιο τροβαδούρε
και ντε φάκτο και ντε γιούρε
είσαι σ’ όλες τις καρδιές
τραγουδάς για μας και κλαις

Ρε εσύ Στέλιο που ‘ναι η νιότη
η ομορφάδα μας η πρώτη,
το νταηλίκι της μαγκιάς
του ρεμπέτη ο τσαμπουκάς.

Φύσηξε άγριο ξεροβόρι
και τα μάδησε ένα αγόρι,
γίναν πίκρα και λυγμός
και ρεμπέτικος σκοπός.

Θύμιο φτιάξε ένα ταξίμι
στο γλυκό σου το καντίνι
να πω δυο λόγια στο Θεό
που ‘χω μαράζι και καημό.

Στέλιο μας πες του αλήθεια
μας πουλάνε παραμύθια
πως το μαύρο κι η ξανθιά
είναι και τα δυο σκληρά.

Ρε καρντάσια και αλάνια
εμείς δεν είμαστε τσογλάνια
το μαυράκι είναι νταλκάς
και η πρέζα ο φονιάς.

Δεν τη θέλουμε την πρέζα
θα μας βγάλει όλους τέζα
γιατί θολώνει το μυαλό
και μας σπρώχνει στο βυθό.

Εμείς γουστάρουμε σεβντάδες
μπουζουκάκια, μπαγλαμάδες
όμορφες διπλοπενιές
και ρεμπέτικες βραδιές.

Ρε εσύ Στέλιο σαν ποθάνεις
τον λουλά τι θα τον κάνεις
θα του φυτέψω γιασεμιά
νε ευωδιάσει η γειτονιά.

Φτιάχτονε για να φτιαχτούμε
κάφτονε για να καούμε
να ντουμανιάσει ο ουρανός
να μαστουριάσει κι ο Θεός.

Μπας και ιδεί τα βάσανα μας
τα πικρά παράπονα μας
κι αν δε γεμίσει ο κόσμος φως
ο Στέλιος είναι ο Θεός.