Καν’ το για μας
όποιος φεύγει σκοτώνει εκείνον που μένει.
Καν’ το για μας
μία σφαίρα τι είναι γι’ αυτόν που πεθαίνει.

Αν μ’ αγαπάς πες μου αντίο,
αν μπορείς απ’ αυτά που λυτρώνουν
κι ύστερα ξέχνα με έτσι ειν’ αυτά, τελειώνουν.

Τέρμα τα δάκρυα, τέρμα τα δύσκολα
κι όλα τα ωραία κι αυτά τώρα τέρμα.
Τέρμα τ’ ασήκωτα, τέρμα τ’ αδύνατα
δε σου ζητώ να το κάνεις για μένα.

Καν’ το για μας
ήσουν ατσάλι μα πλάι μου λυγάς
κι αν δεν το μπορείς καν’ το για σένα.

Καν’ το για μας
ίσως να’ μια δειλή και να φεύγω, δεν ξέρω.
Καν’ το για μας
μ’ έχει μάθει η καρδιά μόνο πώς να σε θέλω.

Αν μ’ αγαπάς βρες τον τρόπο
και πες μου πώς να σε μισήσω
κι ύστερα ξέχνα με και μην κοιτάξεις πίσω.

Τέρμα τα δάκρυα, τέρμα τα δύσκολα
κι όλα τα ωραία κι αυτά τώρα τέρμα.
Τέρμα τ’ ασήκωτα, τέρμα τ’ αδύνατα
δε σου ζητώ να το κάνεις για μένα.

Καν’ το για μας
ήσουν ατσάλι μα πλάι μου λυγάς
κι αν δεν το μπορείς καν’ το για σένα.

Καν’ το για μας
σ’ αγαπώ δεν σου άξιζα ίσως.
Καν’ το για μας
της φωτιάς το φοβάμαι το ύψος.

Αν μ’ αγαπάς μες στις φλόγες του
ζήσε και δως μου τη στάχτη,
έτσι είναι πες μου η αγάπη

Τέρμα τα δάκρυα, τέρμα τα δύσκολα
κι όλα τα ωραία κι αυτά τώρα τέρμα.
Τέρμα τ’ ασήκωτα, τέρμα τ’ αδύνατα
δε σου ζητώ να το κάνεις για μένα.

Καν’ το για μας
ήσουν ατσάλι μα πλάι μου λυγάς
κι αν δεν το μπορείς καν’ το για σένα.