| |
| | Ισόβια κατάρα |  | | |
Σα του σπιτιού κρυφό στοιχειό,
που ανάλαφρα τη νύχτα σιγοπερπατά,
Μέσα στην οροφή,
Κάτω απ’ τα κεραμίδια.
Σα το κρύο το κουφάρι,
Θαμμένο βρωμερό που το ορέγονται,
Μέρα τη μέρα που το τρώγουν,
τα σκουλήκια.
Σα το τσίριγμα χορδής βιολιού,
Στα χέρια παιδιού,
Που ‘ναι άμαθο ακόμα,
Μ’ ένα του άγγιγμα το κάνει να σπαράζει.
Σα του στρατιώτη πόδι μελανό,
Που η γάγγραινα βουλιμικά το λιώνει,
Η αρρώστια γρήγορα θα επεκταθεί,
Ξέρει μ’ αρνήται να το κόψει.
Το λάδι κοντεύει να σωθεί,
Στο λύχνο η φλόγα τρεμοσβήνει.
Ζωή που τείνει να χαθεί,
Μα ούτε τον τίτλο της να γράψω δε μ’ αφήνει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Η ζωή είναι ένα κόμμα, Όσοι δε βλέπουν καθαρά. το βλέπουν τελεία, | | | |
|
the eye
29-04-2009 @ 11:00 | Η ζωή είναι ένα κόμμα, Όσοι δε βλέπουν καθαρά. το βλέπουν τελεία,
ωραίο ::rock.:: | | ΜΙΤΣΕΦ
05-05-2009 @ 21:54 | αυτο ειναι........καταρα!!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
