| |
Πόσο κουράστηκα να τρέχω απο'δω και απο'κει, η καρδιά μου να μην μπορεί να αντικρίσει τη φυγή.
Πόσο βαρέθηκα να έχω όλους εσάς συντροφιά και αυτοί που θέλω να βρίσκονται τώρα μακριά. Πόσο σιχάθηκε η ψυχή να βλέπει όλα αυτά, που δεν την γεμίζουν, μόνο της κάνουνε ζημιά. Πόσο μίσησα τις πόλεις, που δεν κρατάνε αγκαλιά, όσους πραγματικά ζητάνε και απόψε συντροφιά.
Πόσο να περιμένεις εαυτέ μου τη δική σου γειτονιά, τη μυρωδιά που ξέρεις πως θα σε ανάσταινε ξανά, τη πατρίδα που ζητάς να σε ταξίδευε ξανά, τώρα που μόνος τα μάτια κλείνεις και τη σκέφτεσε γλυκά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
