Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Το τελευταίο σκαλί
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130608 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το τελευταίο σκαλί
 ...και γίνεται αίφνης ανοιξιάτικος ευδιάθετος γραφικός αισιόδοξος ο τρόμος για την ερείπωση της εκγατάλειψής μας...(Κ.Δ.)
 

Μια μέρα γεννήθηκε
Ξεπήδησε απ' το κεφάλι του χρόνου
Ορφανή κι αναίτια
Κάπου ανάμεσα στο κορίτσι και τ' αγόρι
Με την καρμική σφραγίδα της αβίαστη
Άδιάντροπα
Έσκισε τις μάσκες
Ξεχύθηκε στους τοίχους σαν κισσός
Καταπίνοντας στο διάβα της σπιθαμές τα όνειρα
Σκορπώντας αρώματα προσμονής
Το παρόν της παραδόθηκε
Με την αφέλεια του ερωτευμένου
Με το κουράγιο του επερχομένου νικητή
Γουλιά γουλιά
Γεύτηκε το κορμί του
Το ανύπαρκτο
Η καθημερηνότητα μετουσιώθηκε ερρήμην
Με απόλυτους οργασμικούς σπασμούς
Στην ύπουλη ψευδαίσθηση της αθανασίας
Εκεί που κάθε μέρα ξημερώνει
Ακούραστα
Εκεί που κάθε βράδυ νυχτώνει
Γαλήνια
Στο προτελευταίο σκαλί
Οι τίτλοι τέλους
Σα φαρμακερό χαστούκι στον υπνοβάτη
Πως χώρεσε μια σταλιά σύμπαν
Τόση διάσπαση;
Ανάθεμα στην άπλειστη βαρύτητα
Που όλα ξανά ζητά να τα ενώσει
Ανάθεμα στη ζώσα ανάγκη
Που δεν την πιάνει εμμηνόπαυση
Κι εγκυμονεί πάλι ελπίδες
Αμείλικτο το τελευταίο σκαλί πλησιάζει
Κι η έξοδος είναι ανοιχτή
Και φωτισμένη






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

...σκέτη νούμερο...(της μητρός μου)
 
yiannistellidis
08-05-2009 @ 04:21
::up.:: ::up.:: ::up.:: wraio Efh
elpidakwstopoulou
08-05-2009 @ 04:27
Σα φαρμακερό χαστούκι στον υπνοβάτη
Πως χώρεσε μια σταλιά σύμπαν
Τόση διάσπαση;
Ανάθεμα στην άπλειστη βαρύτητα
Που όλα ξανά ζητά να τα ενώσει
καρμικό !!! υπέροχο !!! ::up.:: ::theos.:: ::kiss.::
rock sugar
08-05-2009 @ 04:28
τι επιστροφή κι αυτή!!!!!!!!!!!!!!
ααααχχχ! ::hug.::
peiraiotissa
08-05-2009 @ 04:43
Ανάθεμα στη ζώσα ανάγκη
Που δεν την πιάνει εμμηνόπαυση
Κι εγκυμονεί πάλι ελπίδες

Καλά....μας αποτέλειωσες Εφούλα.....τέλειο!!! ::kiss.::
poetryf
08-05-2009 @ 06:04
Ό,τι δεν έχει ακόμα γεννηθεί κυοφορείται. Μήτρα του έχει και φιλόξενο περιβάλλον την ελπίδα.
Μην το απόκοπτεις πρόωρα από το γόρδιο δεσμό του.

Στο προτελευταίο σκαλί
η ελπίδα κουνάει το μαντήλι στους φόβους.
Κι εσύ μπορείς πια να πλησιάσεις ελεύθερα την επιθυμία σου.

(Μίλησα έμμεσα ελπίζω να κατάλαβες).

Όμορφο Εφούλι μου....θλιμμένο μεν.... καλογραμμένο ως είθισται δε.
HYSTERICA
08-05-2009 @ 07:27
::up.:: ::up.:: ΩΡΑΙΟ
agrafos
08-05-2009 @ 07:30
...
.....ως ειθισται
TAS
08-05-2009 @ 11:33
ευτυχώς, οι καιροί βιώνουν την ποίηση . . .
Μπάμπης
08-05-2009 @ 14:47
κι αυτό με το πι το έγραψες?!!
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
10-05-2009 @ 11:54
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο