| |
χρηστος καραμανος
17-05-2009 @ 09:17 | Και ξάφνου! Σαν η ύπαρξή μου να μαρμάρωσε.
Νόμιζα πώς η δύση θα φέρει μια νέα ανατολή.
Όμως ο ήλιος πάγωσε κι έσβησε μέσα μου
την ανάσα της σιγής, σαν να ‘χω καιρό τώρα πεθάνει
ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΡΙΛΕΝΑ!!! ::theos.:: ::love.:: ::kiss.:: | | artista_k
17-05-2009 @ 09:28 | Τι μπράβο Καραμάνε μουυυυυυ ::razz2.:: Καλό είναι να πεθαίνει ο κόσμος???
Μαριλένα άκου μένα...
"Ένα τραγούδι γεννιέται,
εκεί που ξεσπάει ο καυσωνας.
Μια ελπίδα γεννιέται,
εκεί που φυτρώνουν ένα λουλούδι.
Η αγάπη μου, μια αγκαλιά
στον κόσμο. Ένα κατρακύλισμα στην ευτυχία.
Και ξάφνου! Σαν η ύπαρξή μου να μαρμάρωσε.
Νόμιζα πώς η δύση θα φέρει μια νέα ανατολή.
Όμως ο ήλιος ήρθε νωρίτερα κι άναψε μέσα μου
την ανάσα της φωνής, σαν να ‘χω καιρό τώρα γεννηθεί."
Σόρι για το στραπάτσο του έργου σου, αλλά είναι μια άλλη οπτική... ::love.:: ::hug.::
| | niotis@yahoo.gr
17-05-2009 @ 09:33 | πραβο πολυ συγκηνιτικο ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
καταθεσει ψηψης
πολες φορες νιοθω ετσι | | ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
17-05-2009 @ 10:36 | Λοιπον Μαριλενα παρουσιασες ευστοχα την αρνητικη
ματια.Πολυ ποιητικα.
Η απαντηση απο artista ειναι πως πρεπει να τα βλεπουμε.
Σου ευχομαι χαμογελα παντα και θετικη σκεψη,κρατα το
συναισθημα της θλιψης μονο για τους στιχους. | | eythis
18-05-2009 @ 10:40 | ωραιοτατο Μαριλενα ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
