Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131374 Τραγούδια, 269596 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τα μονοπάτια της κόλασης
 Όχι και το καλήτερο ποίημα που θα μπορούσα να στείλω. Απλά ήμουν 11 χρονών όταν το έγραψα.
 
Μαζί λοιπόν ξανά
σ’ έναν υπόκοσμο βαθύ.
Μαζί λοιπόν χανόμαστε
στης ζούγκλας τις κολάσεις.

Εκεί όπου θα καίγονται
πάρα πολλά παιδιά,
παιδιά όπου υπήρξανε
σαν τις δικής μας κλάσης.

Και ξαφνικά,
δέντρα από φωτιά
φυτρώνουνε μπροστά μας.
Και ξαφνικά,
ακούγονται ουρλιαχτά
που βάζουνε φωτιά στα βήματα μας.

Σαν διάβολοι που κάνουν πάρτι,
οι φλόγες θα χορέψουνε
και στη δική μας πλάτη.

Και ξαφνικά
δέντρα από φωτιά
φυτρώνουνε μπροστά μας.
Και ξαφνικά
ακούγονται ουρλιαχτά
που βάζουνε φωτιά στα όνειρα μας.

Μαζί λοιπόν ξανά
σε κόκκινη αμμουδιά
που καίει την καρδιά μας.

Μαζί λοιπόν ξανά
με αρκετά παιδιά
που ‘κάναν όνειρα…
… σαν τα δικά μας.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Fox
 
eythis
19-05-2009 @ 10:36
Για εντεκαχρονο καλο ειναι ::yes.::
zontanosnekros
26-05-2010 @ 11:48
Απο μικρή είχες το μικρόβιο......

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο