Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131205 Τραγούδια, 269570 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η κρούστα των ονείρων
 
Αψήφισα τον άνεμο, τους μάντεις, τους χρησμούς
με βήματα συρμάτινα τον πάγο είχα χαράξει
κι έφτασα να'ρθω ως έφτανε της ζήσης μου ο ρους
στα δυο σου μάτια τη ζωή μου να κοιτάξει.

Την κρούστα των ονείρων μου την έλιωσα με φόβο
καρφώθηκα στο βλέμμά σου ιστός χωρίς σημαία..
Κι έπειτα είπα ουρανούς για χάρή σου θα κόβω
με το λευκό των γιασεμιών..κι ανέμισα λαθραία.

Τ'αχρείαστο χρειάστηκα, τ'ανέφικτο να γίνει
τα χέριά μου σαν αστραπές να ρίξουνε τη λάμψη,
να βγούνε από τα δάχτυλα δέκα ασημένιοι κρίνοι
στον κήπο της αγάπης μας η ευωδιά ν'ανάψει.

Κι είπα σ'αυτό το ιερό, το νάμα των ματιών σου
που δεν λογιέται για νερό μα μήτε και για δάκρυ
πως ήπια και ξεδίψασα την κάψα των φιλιών σου
πως επιτέλους έμαθα τη μέση και την άκρη.

Το ήξερα πως έφτασα, "γας ομφαλός" μου είπες
Δελφοί στον οίστρο της νυχτιάς, στη θύμησή μου-μέρα
μνημόνευσα στο σώμά μου πέντε γαλάζιες τρύπες
που κόκκινο ανάβλυζαν από απουσίας σφαίρα....


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 23
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
yiannistellidis
26-05-2009 @ 03:14
POLYYYYYYYYY WRAIO !!!!!! THN KALHMERA MOU ATHANASIA ::up.:: ::up.:: ::up.::
akolouthos
26-05-2009 @ 03:33
Κι είπα σ'αυτό το ιερό, το νάμα των ματιών σου
που δεν λογιέται για νερό μα μήτε και για δάκρυ
πως ήπια και ξεδίψασα την κάψα των φιλιών σου
πως επιτέλους έμαθα τη μέση και την άκρη.



Aθανασία .............. ::theos.:: ::theos.::
ΜΙΤΣΕΦ
26-05-2009 @ 03:47
καταπληκτικο!!!!!!καλησπερα ομορφη κυπριοπουλα....χαρηκα πολυ που σε γνωρισα.....
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
26-05-2009 @ 04:00
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
peiraiotissa
26-05-2009 @ 04:11
να βγούνε από τα δάχτυλα δέκα ασημένιοι κρίνοι
στον κήπο της αγάπης μας η ευωδιά ν'ανάψει.

Εντάξει....δεν είναι και τίποτα εξαιρετικο!!!!!!!!! ::razz2.::

Γεια σου κουκλί μου!!!!!!!!!!!!!! ::kiss.:: ::hug.::
Συλλογος Ερωτεωμενων και φιλων
26-05-2009 @ 04:31
φανταστικο...πολυ δυνατο ::up.:: ::theos.:: ::hug.::
kgnisios
26-05-2009 @ 04:57
Την καλησπερα μου

πολυ δυνατο με φοβερο ειρμο και ομοικαταληξια ! !

::up.:: ::up.::
elpidakwstopoulou
26-05-2009 @ 05:13
Κι είπα σ'αυτό το ιερό, το νάμα των ματιών σου
που δεν λογιέται για νερό μα μήτε και για δάκρυ
πως ήπια και ξεδίψασα την κάψα των φιλιών σου
πως επιτέλους έμαθα τη μέση και την άκρη.

δεν υπαρχουν λογια να περιγραψουν ουτε την εσωτερικη
ουτε την εξωτερικη ομορφια σου !!!
χαρηκα πολυ που σε γνώρισα !! σευχαριστώ !! εκανες κατι
σπανιο για μενα !!!νασαι παντα καλα !!!
::hug.:: ::kiss.:: ::love.::
ΚατεριναΘεωνα
26-05-2009 @ 05:38
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ!!!!!
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
26-05-2009 @ 06:19
Πανω που μου ειχες λειψει και εκανα...επαναληψεις απο αυτα που εχω στα αγαπημενα.Και το πρωτο στιχο
της πτωτης στροφης σου να ειχα γραψει,ευτυχισμενος
θα ημουν.Καλο σου απογευμα Αθανασια
Rannia . k
26-05-2009 @ 06:24
Υπέροχο Αθανασία μου!!!
Καλό σου απόγευμα και πολλά φιλάκια!!!
::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
χωρικός
26-05-2009 @ 06:27
όνειρο πανέ με τραγανή κρούστα!
artista_k
26-05-2009 @ 06:34
Την κρούστα των ονείρων μου την έλιωσα με φόβο
καρφώθηκα στο βλέμμά σου ιστός χωρίς σημαία..
Κι έπειτα είπα ουρανούς για χάρή σου θα κόβω
με το λευκό των γιασεμιών..κι ανέμισα λαθραία.
΄
Την αγάπη μου... ::hug.:: ::love.:: ::love.::
petrwnas
26-05-2009 @ 07:35
Αθανασια καταπληκτικια!!!! καλησπερα γειτονησα παντα γραφεις!!! ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
nea xrysi
26-05-2009 @ 07:43
μνημόνευσα στο σώμά μου πέντε γαλάζιες τρύπες
που κόκκινο ανάβλυζαν από απουσίας σφαίρα....

Απίθανα υπέροχο!!!!!! ::yes.:: ::up.:: ::theos.::
swordfish
26-05-2009 @ 10:15
Μ' αρέσει αυτό σου το στύλ...πολύ δυνατός στίχος!! Χάρηκα που σε γνώρισα!!! ::up.:: ::kiss.:: ::kiss.::
χρηστος καραμανος
26-05-2009 @ 10:18
Το ήξερα πως έφτασα, "γας ομφαλός" μου είπες
Δελφοί στον οίστρο της νυχτιάς, στη θύμησή μου-μέρα
μνημόνευσα στο σώμά μου πέντε γαλάζιες τρύπες
που κόκκινο ανάβλυζαν από απουσίας σφαίρα....

ΘΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΑ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΜΕ ΚΛΕΙΣΤΑ ΜΑΤΙΑ!!! ::love.:: ::love.:: ::love.::
Nikos Krideras
26-05-2009 @ 11:48
ΜΠΡΑΒΟ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Γιάννης Χρυσέλης
26-05-2009 @ 12:10

Κι είπα σ'αυτό το ιερό, το νάμα των ματιών σου
που δεν λογιέται για νερό μα μήτε και για δάκρυ ::smile.:: ::yes.::
nikoletta!!!
27-05-2009 @ 12:58
::up.:: ::up.:: ::up.::
poetryf
28-05-2009 @ 02:27
Σας ευχαριστώ όλους!
rock sugar
28-05-2009 @ 05:07
νομίζω με σένα χάνω τα λόγια μου...
Γας ομφαλός η ποίησή σου.
Η έμπνευσή σου ημερεύει και θεριά...
Denis
28-05-2009 @ 12:21
Ωραίες ιδέες... Μπράβο, Νάσια! Νιώθω πολύ τυχερός, καθότι θαρρώ πως γίνομαι πλουσιότερος, συναισθηματικά και πνευματικά, ύστερ' από κάθε αναμέτρηση με τις εξαίσιες ποιητικές εικόνες σου! Εκείνο που χρειάζεται, ίσως, είναι κομματάκι περισσότερος έλεγχος/αυτο-περιορισμός στα υπερ-πληθωρικά, σχεδόν αχαλίνωτα!, εκφραστικά σου μέσα και πλήρης, κατά το δυνατόν, υποταγή τους στις εκάστοτε εκφραστικές ανάγκες σου... ::yes.:: ::smile.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο