stixoi.info: Γράμμα σ' ενα Ποιητή

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Γράμμα σ' ενα Ποιητή

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130333 Τραγούδια, 269362 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Γράμμα σ' ενα Ποιητή

Ενάντια στη λήθη του καιρού

[I]«Ποιος θα θυμάται ότι πέρασα από δω…
Σκιές τα ίχνη μου στο πέρασμα του ανέμου.» Σπήλιος Παπαγιαννόπουλος[/I]

Κάθε που νύχτωνε σημάδευες πορεία
κι ήταν ακίνητο το πέλαγο, φαντάσου
έμενε ακόμα δρόμος ως την ουτοπία
γύρευε η πένα, θηλυκιά, το άγγιγμα σου

Φεύγαν καράβια για τις άκρες τ' ουρανού
κι εσύ στην άγκυρα πισθάγκωνα δεμένος
έστελνες στίχους στις σειρήνες του νησιού
που πρωτοδιάβαινες τη νιότη μαγεμένος

Είχες παιδιά τα κύματα, τα ορφανά νησιά
όσα ξεμείνανε στη μέση μιας πορείας
και μια πυξίδα που σ' απόδιωχνε μακριά
στα βαθυγάλαζα νερά της νοσταλγίας

Τραγούδισες για βήματα, για χρόνια παιδικά
για τα φεγγάρια που οι νύχτες σου υφάναν
για κάποια όνειρα-καράβια στεριανά
που οι αδίστακτοι καιροί δεν τα σαλπάραν

Τα λόγια που αγέννητα στο φως ναυτολογούσες
έλαμπαν ακατέργαστα πρωτογενή σμαράγδια
απ' τις πηγές αρχαίων μουσών σαν κοινωνούσες
την κάθε λέξη χάρασσαν της γνώσης τα σημάδια

Στα ανοιχτά του αστρικού αρμενισμού
βρήκες μια έξοδο στο Άλφα του Κενταύρου
κι αν τ' αναγνώρισες σημείο αφανισμού
δεν πισωγύρισες μπρος στη θωριά του Μαύρου

Έτσι απέδρασες σε μια ριπή τ' ανέμου
σ' αυτό το σμίξιμο ανατολής και δύσης
προσκυνητής απ' την αρχή του πεπρωμένου
κάθε χαμένο σου σκοπό να συναντήσεις


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 17 Στα αγαπημένα: 4


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Πρόσωπα,Αναμνήσεις & Βιώματα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

www.shortstory.gr

rock sugar 28-05-2009 @ 04:41	δε τολμώ καν να κάνω κάποιο σχόλιο... άναυδη!
yiannistellidis 28-05-2009 @ 04:47	ΥΠΟΚΛΕΙΝΟΜΑΙ ::theos.::
Yol 28-05-2009 @ 04:55	Δε θα χειροκροτήσω τη γραφή σου... θα σιωπήσω προς τιμήν της μνήμης του Σπήλιου, που έφυγε νωρίς. Να είσαι καλά, Μετέωρε Άγγελε.
ΚατεριναΘεωνα 28-05-2009 @ 05:12	::theos.:: ::theos.::
Ναταλία... 28-05-2009 @ 05:50	::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ 28-05-2009 @ 06:22	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
poetryf 28-05-2009 @ 07:01	Της απόδρασης , του θανάτου, της λύτρωσης ..... Για'σενα και τον Σπήλιο σιωπή θαυμασμού ::yes.::
nea xrysi 28-05-2009 @ 07:29	Στα ανοιχτά του αστρικού αρμενισμού βρήκες μια έξοδο στο Άλφα του Κενταύρου κι αν τ' αναγνώρισες σημείο αφανισμού δεν πισωγύρισες μπρος στη θωριά του Μαύρου Έτσι απέδρασες σε μια ριπή τ' ανέμου σ' αυτό το σμίξιμο ανατολής και δύσης προσκυνητής απ' την αρχή του πεπρωμένου κάθε χαμένο σου σκοπό να συναντήσεις Δεν έχω λόγια!!! ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
KTiNoS 28-05-2009 @ 08:45	::wink.::
dimvel 28-05-2009 @ 09:16	!!!
Ηώς 28-05-2009 @ 10:06	προσκυνητής απ' την αρχή του πεπρωμένου κάθε χαμένο σου σκοπό να συναντήσεις ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Denis 28-05-2009 @ 11:56	Υψηλόφρων ποίηση για έναν αλησμόνητο ποιητή! Να 'σαι καλά, Άγγελε! ::yes.:: ::smile.::
Τσακίρη Χαρά 28-05-2009 @ 12:55	Να 'σαι καλα Αγγελε! Πολυ με συγκινησες με το υπεροχο ποιημα σου για τον μοναδικο αυτον ποιητη! Χαιρομαι ιδιαιτερα που υπαρχουνε ατομα που δεν τον ξεχασαν! ::hug.::
επισκέπτης 28-05-2009 @ 13:37	καλησπέρα... μου άρεσε το σχόλιό σου... το πείσμα αυτό η γραφή σου γεμάτη ευαισθησία όπως πάντα... ::rol.::
kapnosa-v-ainigma 29-05-2009 @ 00:28	Αγγελούδι μου! ::yes.:: ::up.:: Πανέμορφα και η σκέψη και το ποιημα! ::yes.::
tarifula 29-05-2009 @ 04:11	πανεμορφη αφιερωση...
oneirodromio 07-09-2009 @ 09:39	Ιδιαιτερο!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο